💢 کمبود کاغذ دو دلیل عمده دارد: جای خالی کاغذ نیشابور و افزایش تعداد ورق سازها

💢 موانع واردات و جبهه گیری محیط زیست، دلیل گرانی کاغذ است.

🔹دلیل گرانی کاغذ چیست؟ چرا با کمبود کاغذ مواجه هستیم؟ عاقبت کارتن سازان با تداوم وضعیت کنونی چه خواهد بود؟ این ها پرسش هایی  است که در گزارش پیش رو از یکی از تولیدکنندگان مهم کاغذکشور می پرسیم و در خلال آن شرایط تولید کاغذ در کشور را ارزیابی می کنیم.

🔸مدیر مدرن کاغذ جناب آقای سالاری که سهم بالایی در تولید کاغذ در کشور دارد، مهم‌ترین موانع پیش روی  کاغذسازی در کشور را دو مولفه به زعم خود بنیادین در اصل تولید و صنعت کشور عنوان میکند؛ یکی معضل واردات تجهیزات و قطعات یدکی ماشین آلات است که بنا به تاکید وی، در کالبد گرفتاری‌های زنجیره‌ای، یکی پس از دیگری رخ می‌نماید و معضل دوم، تامین مواد اولیه تولید کاغذ است که در توضیح آن، با بیان اینکه مجموعه متبوع وی از آخال خارجی و خمیر چوب استفاده می کند، تصریح می‌کند: از آنجایی که آخال های تولید داخلی، اغلب نتیجه بازیافت چندین و چندین باره هستند، کیفیت خود را از دست داده و کارتن حاصل از استحکام و ویژگی کیفی لازم را ندارد، لذا برای ارائه کارتن باکیفیت تر، آخال را از خارج وارد می کنیم. خمیر چوب هم از خارج وارد می شود. » وی با بیان این مطلب خاطرنشان می‌کند: «محیط زیست بنا به دلایلی با این استدلال که کارخانه ما بوی کاغذ و چوب ایجاد می کند، سنگ لای چرخ واردات ما می گذارد و این باعث شده به سختی آخال و خمیر وارد کنیم». این مدیر کاغذ سازی با اشاره به افزایش هزینه تولید و در نتیجه افزایش قیمت تمام شده کاغذ به عنوان محصول مستقیم این دشواری‌‌ها می گوید: تولید گران تمام می شود و با احتساب افزایش نرخ ارز و تورم و توجه به اینکه مواد اولیه ما وارداتیست، قیمت کاغذ بالا می رود»

🔹وی دلیل کاهش کاغذ تحویلی به کارخانه ها و کمبود آن در بازار را دو عامل اساسی عنوان می‌‌کند:« یکی افت شدید تولید کاغذ در کارخانه نیشابور است که پیش‌ترحجم قابل توجهی کاغذ تولید می کرد و  جای خالی آن در بازار احساس می شود. دیگری افزایش تعداد واحدهای ورق ساز و زیاده روی در اعطای مجوز تاسیس به این واحدها است« وی با این ادعا به برهم خوردن تناسب عرضه و تقاضا در بازار کاغذ اشاره می‌کند و معتقد است، تداوم این روند به ضرر کارتن‌ سازها است.  وی می گوید: فقط سه کارخانه اصلی تولید کاغذ در کشور بود، یکی کارخانه ما با تولید روزانه ۳۵۰ تن، دیگری کارخانه نیشابور با حدود ۲۵۰ تن حجم تولید روزانه که پس از شیوع کرونا چینی ها که مدیریت آن را بر عهده داشتند، ایران را ترک کردن و کارخانه تعطیل شد. اکنون با مدیریت افراد ایرانی فعال شده که تولید قابل توجهی ندارد. سومین مورد کارخانه‌ای است که خود برند تولید کارتن دارد و حجم اعظم، تولید خود را به کارتن تبدیل می کند. با تعطیلی کاغذ نیشابور، حجم بازار کاغذ روی دوش ما است که طبیعتا جوابگوی کل نیاز بازار نیستیم.

🔹بر اساس این گزارش، هر جان صحبت از نارسایی بازار داخلی و ازدیاد تقاضا نسبت به عرضه می‌شود؛ بحث صادرات و تاکید بر کاهش آن به میان می‌آید: وی با اشاره به اهمیت تولید  داخلی و ضرورت ترجیح منافع فعالان تولید داخل نسبت به  مولفه‌های صادراتی، اظهار می‌دارد: « در این شرایط پیش از آن که به فکر صادرات و ارز آوری باشیم که خود مقوله مهمی برای رشد اقتصاد کشور هم هست، باید بازار داخل و نیاز تولید‌کننده صنایع زیردستی به مواد اولیه برای تولید را تامین کرد. ما با‌ وجود سفارش‌های زیادی که از عراق و ترکیه داریم، صادرات خود را در راستای مدیریت بهتر عرضه کاغذ در داخل کشور و به امید بهبود بازار داخل متوقف کرده‌ایم. »

🔸 از وی می‌پرسم با توجه به کاهش تولید کاغذ در کشور، شما آمادگی سرمایه گذاری و افزایش حجم تولید در حدی که پاسخگوی نیاز مصرف‌کنندگان باشد را دارید؟ وی در پاسخ می‌گوید: «بله. امکان و قابلیت سرمایه گذاری و خرید ماشین آلات برای بالا بردن میزان تولید در مجموعه ما هست، اما با توجه به معضلات واردات قطعات ماشین آلات و مواد اولیه که به عنوان موانع اصلی تولید عنوان کردم و همچنین مواضع محیط زیست و مخالفت وی با فعالیت های ما ، انگیزه ای برای افزایش تولید وجود نداریم. »

🔹می‌گویم، از جبهه‌گیری محیط زیست در نقش عامل ایجاد اصطکاک در روند تولید کاغذ گفتید. مگر نه اینکه تداوم این روند که باعث کاهش عرضه کاغذ در مقابل تقاضای بالای بازار شده، ممکن است گرایش به استفاده از بسته بندی های پلاستیکی را بیشتر کند.؟ این پارادوکس چه توجیحی خواهد داشت؟ «به اعتقاد من توجیهی ندارد. وقتی موانع ایجاد و هزینه تولید کاغذ افزایش یابد، قیمت کاغذ بالا می‌رود و به دنبال آن کارتن هم گرانتر می‌شود. پس مصرف کننده کارتن، توجیه اقتصادی در تداوم استفاده از آن نمی‌بیند و پلاستیک و نایلون و دیگر بسته‌بندی‌هایی که واقعا مخرب محیط زیست اند، به کار می‌برد.»، می‌گویم، پس یعنی معتقدید محیط زیست این عامل حیاتی را در نظر نمی گیرد و مواضع این سازمان در قبال کاغذسازها در نهایت منافی پاکیزگی محیط زیست است. وی با تایید این نتیجه‌گیری، ادامه می‌دهد: «حرف ما هم همین است و بارها در جلسات متعدد مطرح کرده‌ایم. وقتی به بهانه بوی کارخانه که کاملا طبیعی است، موانعی ایجاد می کنند که در نهایت به خود محیط زیست آسیب می زند ، باید به انگیزه برخی افراد شک کرد. خب اگر کارخانه بوی کاغذ ندهد، بوی چه بدهد!!!. کاغذ نیشابور دو کارخانه داشت که یکی را محیط زیست از قبل تعطیل کرده بود و دیگری هم با شیوع کرونا و خروج چینی‌ها ، سیر اضمحلالی در پیش گرفت»

💢در سندیکا به افزایش قیمت کاغذ رای مخالف دادم

این فعال کاغذ سازی با بیان اینکه خود هم کارتن ساز است و کارتن سازها را درک می کند و گواه آن رای مخالف وی با افزایش قیمت کاغذ در سندیکا بوده، می‌گوید: «تداوم روند موجود در تولید کاغذ کشور موجب تضرر بسیاری از کارتن سازها خواهد شد.؟

🔸در پایان گفت‌و‌گو چشم انداز وی را از آینده صنعت کاغذ و سرنوشت کارتن سازها جویا می‌شوم که در پاسخ با ابراز ناامیدی از شرایط موجود و هشدار موکد دادن از نتایج مخرب آن، بیان می کند: «وضعیت کاغذ در کشور، با توجه به شرایط موجود، امیدوار کننده نیست. باید شرایط تولید بهبود یابد و موانع آن برداشته شود، در غیر اینصورت کارتن سازها با مشکل کاغذ مواجه می شوند و برخی واحدها با عاقبت تعدیل نیرو و حتی تعطیلی روبرو خواهند بود.